Skip links

Jak odróżnić włókniaka od brodawki sromowej? Kompleksowy przewodnik

Wstęp

Zmiany skórne w okolicach intymnych, takie jak włókniaki czy brodawki sromowe, mogą budzić niepokój i dyskomfort. Choć często są to zmiany łagodne, istotne jest ich prawidłowe rozpoznanie oraz zrozumienie potencjalnych przyczyn i metod leczenia. Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie charakterystyki obu tych zmian, wskazanie kluczowych różnic oraz omówienie dostępnych opcji terapeutycznych, ze szczególnym uwzględnieniem informacji istotnych dla pacjentek w Polsce.

Czym są włókniaki?

Włókniaki (łac. *fibroma*) to łagodne nowotwory pochodzenia łącznotkankowego. Mogą występować na skórze całego ciała, w tym również w okolicach intymnych. Włókniaki sromu najczęściej przyjmują postać miękkich, uszypułowanych lub nieuszypułowanych guzków o barwie cielistej, różowej lub brunatnej. Ich wielkość może być zróżnicowana – od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Zazwyczaj są bezbolesne, jednak w przypadku dużych rozmiarów lub lokalizacji w miejscach narażonych na tarcie (np. podczas chodzenia, aktywności seksualnej) mogą powodować dyskomfort, podrażnienie, a nawet krwawienie.

Przyczyny powstawania włókniaków nie są do końca poznane, jednak wśród czynników ryzyka wymienia się predyspozycje genetyczne, zaburzenia hormonalne (np. w okresie ciąży), otyłość oraz drażnienie mechaniczne skóry. Włókniaki nie są zakaźne i nie mają tendencji do transformacji złośliwej, jednak każda niepokojąca zmiana skórna powinna być skonsultowana z lekarzem w celu postawienia prawidłowej diagnozy.

Czym są brodawki sromowe (kłykciny kończyste)?

Brodawki sromowe, znane również jako kłykciny kończyste (łac. *condylomata acuminata*), to zmiany skórne wywołane zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV – Human Papillomavirus). HPV jest jednym z najczęstszych wirusów przenoszonych drogą płciową. Istnieje wiele typów wirusa HPV, a niektóre z nich (tzw. typy niskoonkogenne, najczęściej HPV 6 i 11) są odpowiedzialne za powstawanie brodawek sromowych.

Kłykciny kończyste mają charakterystyczny, kalafiorowaty wygląd. Mogą być pojedyncze lub mnogie, o różnej wielkości i barwie (od cielistej do różowej lub szarobiałej). Najczęściej lokalizują się na wargach sromowych większych i mniejszych, w przedsionku pochwy, okolicy łechtaczki, a także w okolicy odbytu i na kroczu. Mogą również występować wewnątrz pochwy i na szyjce macicy. Brodawki sromowe są zazwyczaj bezbolesne, jednak mogą powodować świąd, pieczenie, dyskomfort, a w rzadkich przypadkach krwawienie.

Ważne jest, aby pamiętać, że zakażenie HPV jest czynnikiem ryzyka rozwoju nowotworów, w tym raka szyjki macicy, sromu, pochwy i odbytu. Dlatego też każda kobieta z rozpoznanymi brodawkami sromowymi powinna regularnie wykonywać badania cytologiczne oraz być pod stałą opieką ginekologa.

Kluczowe różnice między włókniakiem a brodawką sromową

Rozróżnienie włókniaka od brodawki sromowej na podstawie samego wyglądu może być trudne, zwłaszcza dla osoby bez doświadczenia medycznego. Istnieje jednak kilka kluczowych cech, które mogą pomóc w postawieniu wstępnej diagnozy:

| Cecha          | Włókniak                                    | Brodawka sromowa (kłykcina kończysta)        |

|—————-|———————————————|———————————————-|

| **Przyczyna**   | Łagodny rozrost tkanki łącznej             | Zakażenie wirusem HPV                         |

| **Wygląd**      | Miękki, gładki lub lekko pomarszczony guzek, często uszypułowany | Kalafiorowate, brodawkowate wykwity, często mnogie |

| **Konsystencja**| Miękka, elastyczna                          | Twardsza, bardziej zbita                      |

| **Powierzchnia**| Gładka                                      | Nierówna, brodawkowata                       |

| **Zakaźność**   | Niezakaźny                                  | Zakaźna (przenoszona drogą płciową)          |

| **Potencjał onkogenny** | Brak                                        | Związana z typami HPV o niskim potencjale onkogennym, ale zakażenie HPV jest czynnikiem ryzyka nowotworów |

| **Objawy towarzyszące** | Zazwyczaj bezobjawowy, możliwy dyskomfort przy dużych zmianach | Świąd, pieczenie, dyskomfort, rzadko krwawienie |

Należy podkreślić, że ostateczną diagnozę zawsze stawia lekarz (ginekolog lub dermatolog) na podstawie badania klinicznego, a w niektórych przypadkach również badania histopatologicznego pobranego wycinka zmiany.

Diagnostyka zmian skórnych sromu

W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek niepokojących zmian skórnych w okolicach intymnych, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Diagnostyka zazwyczaj obejmuje:

*   **Wywiad lekarski:** Lekarz zapyta o charakter zmian, czas ich trwania, objawy towarzyszące, historię chorób (w tym chorób przenoszonych drogą płciową), aktywność seksualną oraz ewentualne czynniki ryzyka.

*   **Badanie ginekologiczne/dermatologiczne:** Lekarz dokładnie obejrzy zmiany skórne, oceni ich wygląd, wielkość, konsystencję oraz lokalizację. W przypadku podejrzenia kłykcin kończystych, lekarz może również zbadać pochwę i szyjkę macicy w celu wykluczenia zmian wewnętrznych.

*   **Wulwoskopia/Kolposkopia:** W niektórych przypadkach lekarz może zalecić wykonanie wulwoskopii (badanie sromu za pomocą specjalnego urządzenia optycznego – kolposkopu) lub kolposkopii (badanie pochwy i szyjki macicy). Badania te pozwalają na dokładniejszą ocenę zmian skórnych i błon śluzowych.

*   **Badanie histopatologiczne:** Jeśli diagnoza jest niepewna lub istnieje podejrzenie zmiany złośliwej, lekarz może pobrać niewielki wycinek tkanki (biopsję) do badania histopatologicznego. Badanie to pozwala na ostateczne potwierdzenie charakteru zmiany.

*   **Testy na obecność HPV:** W przypadku podejrzenia kłykcin kończystych, lekarz może zlecić wykonanie testów na obecność wirusa HPV. Testy te pozwalają na identyfikację typu wirusa, co ma znaczenie w ocenie ryzyka onkologicznego.

Metody leczenia włókniaków sromu

Leczenie włókniaków sromu jest zazwyczaj konieczne tylko wtedy, gdy powodują one dyskomfort, ból, krwawienie lub są przyczyną problemów estetycznych. Dostępne metody leczenia obejmują:

*   **Krioterapia:** Zamrażanie zmiany ciekłym azotem. Jest to metoda skuteczna w przypadku niewielkich włókniaków.

*   **Elektrokoagulacja:** Usuwanie zmiany za pomocą prądu elektrycznego. Metoda ta pozwala na precyzyjne usunięcie włókniaka i zamknięcie naczyń krwionośnych, co minimalizuje krwawienie.

*   **Laseroterapia:** Usuwanie zmiany za pomocą wiązki lasera. Jest to metoda precyzyjna i mało inwazyjna, często stosowana w przypadku włókniaków zlokalizowanych w trudno dostępnych miejscach.

*   **Wycięcie chirurgiczne:** Usunięcie zmiany za pomocą skalpela. Metoda ta jest stosowana w przypadku dużych włókniaków lub gdy inne metody są nieskuteczne. Po wycięciu zmiany, rana jest zazwyczaj zamykana szwami.

Wybór metody leczenia zależy od wielkości, lokalizacji i liczby włókniaków, a także od preferencji pacjentki i doświadczenia lekarza. Wszystkie wymienione metody są zazwyczaj wykonywane w znieczuleniu miejscowym i nie wymagają hospitalizacji.

## Metody leczenia brodawek sromowych (kłykcin kończystych)

Leczenie brodawek sromowych ma na celu usunięcie widocznych zmian oraz zmniejszenie ryzyka transmisji wirusa HPV. Należy jednak pamiętać, że żadna z dostępnych metod nie gwarantuje całkowitego wyleczenia zakażenia HPV – wirus może pozostać w organizmie w formie utajonej i powodować nawroty choroby.

Dostępne metody leczenia kłykcin kończystych można podzielić na farmakologiczne i zabiegowe:

**Leczenie farmakologiczne:**

*   **Preparaty do stosowania miejscowego:** Istnieje kilka leków w postaci kremów, maści lub roztworów, które pacjentka może stosować samodzielnie w domu po konsultacji z lekarzem. Należą do nich m.in. podofilotoksyna, imikwimod oraz sinekatechiny. Leki te działają poprzez niszczenie komórek zakażonych wirusem HPV lub stymulację układu odpornościowego do walki z zakażeniem. Leczenie farmakologiczne jest zazwyczaj długotrwałe i może powodować miejscowe podrażnienie skóry.

**Leczenie zabiegowe:**

*   **Krioterapia:** Zamrażanie brodawek ciekłym azotem. Jest to jedna z najczęściej stosowanych metod leczenia kłykcin kończystych.

*   **Elektrokoagulacja:** Usuwanie brodawek za pomocą prądu elektrycznego.

*   **Laseroterapia:** Usuwanie brodawek za pomocą wiązki lasera. Metoda ta jest szczególnie skuteczna w przypadku rozległych lub nawracających zmian.

*   **Wycięcie chirurgiczne:** Usunięcie brodawek za pomocą skalpela. Metoda ta jest stosowana w przypadku dużych, opornych na inne metody leczenia zmian.

*   **Kwas trichlorooctowy (TCA):** Aplikacja stężonego roztworu kwasu trichlorooctowego bezpośrednio na brodawki. Metoda ta jest wykonywana przez lekarza.

Wybór metody leczenia zależy od wielkości, lokalizacji i liczby brodawek, a także od preferencji pacjentki, stanu jej zdrowia (np. ciąża) oraz doświadczenia lekarza. W niektórych przypadkach konieczne może być zastosowanie kilku metod leczenia lub powtórzenie zabiegów.

Ważne jest, aby podczas leczenia kłykcin kończystych unikać kontaktów seksualnych lub stosować prezerwatywy, aby zmniejszyć ryzyko transmisji wirusa HPV na partnera. Partnerzy seksualni osób z rozpoznanymi kłykcinami kończystymi również powinni zostać zbadani pod kątem obecności wirusa HPV.

## Profilaktyka zakażeń HPV i zmian skórnych sromu

Najskuteczniejszą metodą profilaktyki zakażeń HPV, w tym brodawek sromowych, jest szczepienie przeciwko HPV. Szczepionki przeciwko HPV są dostępne w Polsce i zalecane zarówno dla dziewcząt, jak i chłopców przed rozpoczęciem aktywności seksualnej. Szczepienie może również przynieść korzyści osobom już aktywnym seksualnie.

Inne metody profilaktyki obejmują:

*   **Bezpieczne praktyki seksualne:** Stosowanie prezerwatyw podczas każdego kontaktu seksualnego może zmniejszyć ryzyko zakażenia HPV, jednak nie eliminuje go całkowicie, ponieważ wirus może być obecny na skórze niechronionej przez prezerwatywę.

*   **Ograniczenie liczby partnerów seksualnych:** Im większa liczba partnerów seksualnych, tym większe ryzyko zakażenia HPV.

*   **Regularne badania ginekologiczne:** Regularne wizyty u ginekologa oraz wykonywanie badań cytologicznych pozwalają na wczesne wykrycie ewentualnych zmian przednowotworowych i nowotworowych związanych z zakażeniem HPV.

*   **Dbałość o higienę intymną:** Prawidłowa higiena intymna może pomóc w zapobieganiu podrażnieniom i infekcjom, które mogą sprzyjać rozwojowi zmian skórnych.

*   **Unikanie czynników drażniących:** Należy unikać stosowania drażniących kosmetyków, perfumowanych podpasek czy wkładek higienicznych, które mogą podrażniać delikatną skórę sromu.

## Podsumowanie

Zarówno włókniaki, jak i brodawki sromowe są częstymi zmianami skórnymi występującymi w okolicach intymnych. Choć włókniaki są zazwyczaj łagodnymi zmianami kosmetycznymi, brodawki sromowe są wynikiem zakażenia wirusem HPV i wymagają odpowiedniego leczenia oraz monitorowania ze względu na potencjalne ryzyko onkogenne związane z wirusem. Kluczowe jest prawidłowe rozpoznanie rodzaju zmiany, co wymaga konsultacji z lekarzem. Dostępne są skuteczne metody leczenia obu tych schorzeń, a profilaktyka, w tym szczepienia przeciwko HPV oraz regularne badania ginekologiczne, odgrywa istotną rolę w utrzymaniu zdrowia intymnego.

## Źródła (przykładowe, do uzupełnienia o polskie badania i publikacje):

1.  Jabłońska, S., & Majewski, S. (2005). *Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową*. PZWL Wydawnictwo Lekarskie.

2.  Berek, J. S. (2019). *Berek & Novak’s Gynecology*. Lippincott Williams & Wilkins.

3.  Wytyczne Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników dotyczące diagnostyki i leczenia zakażeń HPV.

🍪 This website uses cookies to improve your web experience.